احادیث رسول اللّٰه ﷺ
حدیث قدسی درباره عیادت مریض:
از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:
«إنَّ الله - عز وجل - يَقُولُ يَوْمَ القيَامَة: يَا ابْنَ آدَمَ مَرِضْتُ فَلَم تَعُدْنِي، قال: يا ربِّ كَيْفَ أعُودُكَ وأنْتَ رَبُّ العَالَمين؟ قال: أمَا عَلِمْتَ أنَّ عَبْدي فُلاَناًَ مَرِضَ فَلَمْ تَعُدْهُ، أمَا عَلِمْتَ أنَّك لو عُدْتَهُ لَوَجَدْتَنِي عِنْدَهُ؟ يَا ابْنَ آدمَ اسْتَطْعَمْتُكَ فَلَمْ تُطْعِمْنِي، قال: يا ربِّ كَيْفَ أُطْعِمُكَ وَأنْتَ رَبُّ العَالَمين؟ قال: أَمَا عَلِمْتَ أنَّهُ اسْتَطْعَمَكَ عَبْدِي فلانٌ فَلَمْ تُطْعِمْهُ، أما عَلِمْتَ أنَّكَ لَوْ أَطْعَمْتَهُ لَوَجَدْتَ ذلك عِنْدِي؟ يَا ابْنَ آدمَ اِسْتَسْقَيْتُكَ فَلَمْ تَسِقْنِي، قال: يا رَبَّ كيفَ أسْقيكَ وَأنْتَ ربُّ العالَمِينَ؟ قال: اسْتَسْقاكَ عَبْدِي فُلانٌ فَلَمْ تَسِقْهُ، أمَا عَلِمْتَ أنَّكَ لَوْ سَقَيْتَهُ لَوَجَدْتَ ذلكَ عِندِي؟»
«الله - عز وجل - روز رستاخيز می فرمايد:
ای فرزندِ آدم، بيمار شدم و از من عيادت نکردی. - بنده- می گويد: پروردگارا، چگونه از تو عيادت می کردم درحالی که تو پروردگار جهانيان هستی (و بيمار نمی شوی)؛ می فرمايد:
آيا ندانستی که فلان بنده ام بيمار شد؛ اما تو عيادتش نکردی؛ آيا نمی دانستی اگر از او عيادت می کردی، مرا نزدِ او می يافتی؟ ای فرزندِ آدم، من از تو غذا خواستم و تو به من غذا ندادی. - بنده- می گويد: پروردگارا، چگونه به تو غذا می دادم، درحالی که تو پروردگار جهانيان هستی (و نيازی به غذا نداری)؛ می فرمايد: آيا ندانستی که فلان بنده ام از تو غذا خواست؛ اما تو به او غذا ندادی؟ نمی دانستی اگر به او غذا می دادی، پاداشِ آن را نزدِ من می يافتی؟ ای فرزندِ آدم، من از تو آب خواستم و تو به من آب ندادی. - بنده- می گويد: پروردگارا، چگونه به تو آب می دادم، درحالی که تو پروردگار جهانيان هستی (و نيازی به آب نداری)؛ می فرمايد: آيا ندانستی که فلان بنده ام از تو آب خواست؛ اما تو به او آب ندادی؛ آيا نمی دانستی اگر به او آب می دادی، پاداشِ آن را نزدِ من می يافتی؟».
صحيح مسلم الصفحة أو الرقم: 2569
حدیث قدسی درباره طلب مغفرت از اللّه تعالٰی:
از ابوسعید الخدری رضی اللّه عنه روایت است ، گفت از رسول اللّٰه ﷺ شنیدم که می فرمود: که ابلیس به پروردگارش گفت: به عزت و بزرگى تو قَسَم، كه تا زمانیكه روح در بدن ایشان جاری است آنها را گمراه سازم"، اللّه تعالٰی در جوابش گفت: "به عزت و بزرگیم قَسَم، که تا زمانیكه از من طلب استغفار و آمرزش كنند آنها را بیآمرزم .
حدیث قدسی درباره نعمات جنت:
از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:
«قَالَ اللهُ تَعَالَى: أعْدَدْتُ لِعِبَادِي الصَّالِحِينَ مَا لا عَيْنٌ رَأَتْ، وَلا أُذُنٌ سَمِعَتْ، وَلا خَطَرَ عَلَى قَلْبِ بَشَرٍ، وَاقْرَؤُوا إنْ شِئْتُمْ: (فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَا أُخْفِيَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ)»
«الله متعال می فرمايد:
برای بندگان نيکم، نعمت هایی (در بهشت) فراهم کرده ام که هيچ چشمی نديده، هيچ گوشی نشنيده و به قلب هيچ انسانی خطور نکرده است؛ اگر می خواهيد، اين آيه را بخوانيد:
(فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَا أُخْفِيَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ)
[سجده:17]
«هيچکس نمی داند چه پاداش های ارزشمندی که روشنی بخش چشم ها (و مايه ی شادمانی) است، برای آنان به پاس کردارشان، نهفته شده است». از سهل بن سعد رضی الله عنه روایت است که می گوید:
در يکی از مجالس رسول الله صلى الله عليه وسلم حضور داشتم که بهشت را توصيف می کرد تا اينکه در پايان سخنش فرمود:
«فيهَا مَا لا عَينٌ رَأَتْ، وَلا أُذُنٌ سَمِعَتْ، وَلا خَطَرَ عَلى قَلْبِ بَشَرٍ»
«در بهشت نعمت هايی است که هيچ چشمی نديده، هيچ گوشی نشنيده و به قلب هيچ انسانی خطور نکرده است».
سپس اين آيات را تلاوت نمود:
«تَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ (16) فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَا أُخْفِيَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ»
[سجده:16 - 17]
«(شبانگاهان) پهلوهای شان از بسترها دور می ماند و با بيم و اميد، پروردگارشان را می خوانند و از آن چه نصيب شان کرده ايم، انفاق می کنند. هيچکس نمی داند چه پاداش های ارزشمندی که روشنی بخش چشم ها (و مايه ی شادمانی) است، برای آنان به پاس کردارشان نهفته شده است».
(التخريج : أخرجه البخاري (4779)، ومسلم (2824)
حدیث قدسی درباره جنت و دوزخ:
لما خلقَ اللهُ الجنةَ قال لجبريلَ: اذهبْ فانظرْ إليها ، فذهبَ فنظرَ إليها ثم جاء فقال: أيْ ربِّ وعزتِك لا يسمعُ بها أحدٌ إلا دخلَها ، ثم حفَّها بالمكارِهِ ، ثم قال: يا جبريلُ اذهبْ فانظرْ إليها ، فذهبَ فنظرَ إليها ، ثم جاء فقال: أيْ ربِّ وعزتِك لقد خشيتُ أن لا يدخلَها أحدٌ , قال: فلما خلقَ اللهُ النارَ قال: يا جبريلُ اذهبْ فانظرْ إليها ، فذهبَ فنظرَ إليها ، ثم جاء فقال: أيْ ربِّ وعزتِك لا يسمعُ بها أحدٌ فيدخلُها ، فحفَّها بالشهواتِ ثم قال: يا جبريلُ اذهبْ فانظرْ إليها ، فذهبَ فنظرَ إليها ، ثم جاء فقال: أيْ ربِّ وعزتِك لقد خشيتُ أن لا يبقَى أحدٌ إلا دخلَها.
صحيح أبي داود | الصفحة أو الرقم : 4744
ابوهریره رضی اللّه عنه نقل می کند که رسول اللّٰه ﷺ فرمود:
وقتی که اللّه تعالٰی جنت را پیدا کرد به جبرائیل علیه السلام فرمود: برو و آنرا ببین ، او رفت و آنرا دید ، و پس آمد ، وگفت ای پروردگار من ! به عزت تو قسم ، درباره ای این هر کسی بشنود او در آن ضرور داخل خواهد شد ، باز (اللّه تعالٰی) اورا به مکروهات (ناپسندیده) (چیزها) احاطه کرد ، باز فرمود ای جبرائیل برو و آنرا ببین ، اور رفت و آن را دید پس دوباره آمد و گفت : ای پروردگار من به عزت تو قسم ! من میترسم که هیچ کسی در آن داخل نخواهد شد ، وقتی که اللّه تعالٰی جهنم را پیدا کرد ، فرمود: ای جبرائیل برو و آن را ببین ، او رفت و آنرا دید اور رفت او آنرا دید ، باز دوباره آمد و گفت: ای پروردگار من ! به عزت تو قسم! هرکسی درباره آن بشنود در آن داخل نخواهد شد ، پس اللّه تعالٰی اورا به چیزهای مرغوب و پسندیده احاطه کرد ، باز فرمود جبرائیل برو و آن را ببین ، او رفت جهنم را دید، پس دوباره آمد و عرض کرد: ای پروردگارمن!به عزت توقسم! من میترسم که هیچ کسی نجات نخواهد یافت تا آنکه در آن داخل نشود.
حدیث درباره رویت اللّه تعالٰی:
كُنَّا عِنْدَ النبيِّ صَلَّى اللهُ عليه وسلَّمَ، فَنَظَرَ إلى القَمَرِ لَيْلَةً - يَعْنِي البَدْرَ - فَقَالَ: إنَّكُمْ سَتَرَوْنَ رَبَّكُمْ كما تَرَوْنَ هذا القَمَرَ، لا تُضَامُّونَ في رُؤْيَتِهِ، فَإِنِ اسْتَطَعْتُمْ أنْ لا تُغْلَبُوا علَى صَلَاةٍ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وقَبْلَ غُرُوبِهَا فَافْعَلُوا ثُمَّ قَرَأَ: {وَسَبِّحْ بحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وقَبْلَ الغُرُوبِ} [ق: 39]، قَالَ إسْمَاعِيلُ: افْعَلُوا لا تَفُوتَنَّكُمْ .
صحيح البخاري الصفحة أو الرقم: 554
جرير بن عبدالله البجلى - رضى الله عنه - گفته اند كه: در نزد پيامبر - صلى الله عليه و سلم - بوديم، ايشان به سوى ماه قرص كامل نگريستند، و فرمودند:
"همانا شما پروردگارتان را خواهيد ديد، همانندى كه اين ماه را مى بينيد، و براى ديدن آنان دچار سختى و مشقت نمى شويد، پس اگر توانستيد نماز قبل از طلوع آفتاب، و نماز قبل از غروب آفتاب را با كاملترين شكل بخوانيد، اين كار را انجام دهيد". و در روايت ديگر آمده: "به سوى ماه در شب چهارده نگريستند".