احادیث رسول اللّٰه ﷺ
حدیث قدسی درباره عظمت وکبریائی اللّه تعالٰی:
از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمودند:
«العِزُّ إِزاري، والكِبْرياءُ رِدَائِي، فَمَنْ نَازَعَنِي بِشَيْءٍ مِنْهُمَا عَذَّبْتُهُ»
«عزت ازارِ من است و بزرگی و کبريايی ردای من؛ کسی که درباره ی يکی از اين دو با من به نزاع برخیزد، او را عذاب می دهم».(صحیح مسلم ۲۶۲۰)
حدیث قدسی درباره قبض روح عزیزبنده:
از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:
«يقول الله تعالى: ما لِعَبدِي المُؤمن عِندِي جَزَاء إِذَا قَبَضتُ صَفِيَّه مِنْ أَهلِ الدُّنيَا ثُمَّ احْتَسَبَه إِلاَّ الجنَّة»
«الله متعال می فرمايد: هرگاه يکی از عزيزان بنده ی مؤمنم را در دنيا از او بگيرم و او به اميد اجر و ثواب صبر کند، نزد من پاداشی جز بهشت ندارد».
(صحیح البخاری ۶۴۲۴)
حدیث قدسی درباره محبت کردن برای رضاء اللّه تعالٰی:
از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:
«إِنَّ الله تَعَالى يَقُول يَوْمَ القِيَامَة: أَيْنَ المُتَحَابُّونَ بِجَلاَلِي؟ اليَوم أُظِلُّهُم فِي ظِلِّي يَوْمَ لاَ ظِلَّ إِلاَّ ظِلِّي»
«روز قيامت الله متعال می فرمايد: کسانی که به خاطر عظمت من (و در جهت اطاعت از من) با يکديگر دوستی و محبت داشته اند، کجا هستند؟ امروز که سايه ای جز سايه ی من وجود ندارد، آنان را در سايه ی خود جای می دهم».
(رواه البخاري)
حدیث قدسی درباره دوست داشتن ملاقات به اللّه تعالٰی:
عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ رضی الله عنه أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و سلم قَالَ: قَالَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَتَعَالَى: إِذَا أَحَبَّ عَبْدِی لِقَائِی أَحْبَبْتُ لِقَاءَهُ وَإِذَا کَرِهَ لِقَائِی کَرِهْتُ لِقَاءَهُ
(امام مالک، الموطأ، کتاب «الجنائز»)
از ابوهریره رضی الله عنه روایت شده است که پیامبرصلی الله علیه و سلم فرمودند: اللّه تعالٰی می‌فرماید: «هرگاه بنده‌ام دیدار با من را دوست داشته باشد، من هم دیدار با او را دوست دارم و اگر دیدار با من را دوست نداشته باشد، من هم دیدار با او را دوست ندارم .
حدیث قدسی درباره صله رحمی:
از عبدالرحمن بن عوف نقل شده است: من از رسول اللّٰه ﷺ شنیدم که می فرمود: اللّه تعالٰی متعال فرمود: من رحیم هستم و این از رحمت گرفته شده است. من نام آن را از نام من گرفته ام. اگر کسی به آن ملحق شد ، من به او ملحق می شوم ، و اگر کسی آن را قطع کرد ، من او را قطع می کنم .
حدیث قدسی درباره فارغ کردن خود را برای عبادت اللّه تعالٰی:
حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ خَشْرَمٍ، أَخْبَرَنَا عِيسَى بْنُ يُونُسَ، عَنْ عِمْرَانَ بْنِ زَائِدَةَ بْنِ نَشِيطٍ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ أَبِي خَالِدٍ الْوَالِبِيِّ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ، عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ "إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى يَقُولُ يَا ابْنَ آدَمَ تَفَرَّغْ لِعِبَادَتِي أَمْلأْ صَدْرَكَ غِنًى وَأَسُدَّ فَقْرَكَ وَإِلاَّ تَفْعَلْ مَلأْتُ يَدَيْكَ شُغْلاً وَلَمْ أَسُدَّ فَقْرَكَ".
(الصحیح الترمذي ۲۴۶۶)
از ابی هریره رضی اللّه عنه روایت است که نبی ﷺ فرمود: اللّه تعالٰی می فرماید: ای اولاد آدم ! در عبادت من بکوش تا سینه ات را از بی نیازی پر کنم و فقرت را بر طرف کنم و گرنه تو را سخت مشغول دنیا می سازم و حاجتت را رفع نمیکنم .
حدیث قدسی درباره انفاق کردن در راه اللّه تعالٰی:
از ابوهريره عبدالرحمن بن صخر دوسی رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمودند: «قال اللَّه تعالى: أنفِق يا ابْنَ آدمَ يُنْفَقْ عَلَيْكَ»: «اللّه تعالٰی می فرمايد: ای فرزندِ آدم، انفاق و بخشش کن تا بر تو انفاق شود».
(صحيح مسلم ۹۹۳)