احادیث رسول اللّٰه ﷺ
حدیث در باره تقدیر :
عن ابن عباس رضي الله عنهما أنه قال:
كنتُ خلفَ رسولِ اللهِ صلَّى اللهُ عليه وسلَّمَ يومًا قال يا غلامُ ، إني أعلِّمُك كلماتٍ : احفَظِ اللهَ يحفَظْك ، احفَظِ اللهَ تجِدْه تُجاهَك ، إذا سألتَ فاسألِ اللهَ ، وإذا استعنْتَ فاستعِنْ باللهِ ، واعلمْ أنَّ الأمةَ لو اجتمعتْ على أن ينفعوك بشيءٍ ، لم ينفعوك إلا بشيءٍ قد كتبه اللهُ لك ، وإنِ اجتمعوا على أن يضُرُّوك بشيءٍ لم يضُروك إلا بشيءٍ قد كتبه اللهُ عليك ، ( رُفِعَتِ الأقلامُ وجَفَّتِ الصُّحُفَ )
كنتُ خلفَ رسولِ اللهِ صلَّى اللهُ عليه وسلَّمَ يومًا قال يا غلامُ ، إني أعلِّمُك كلماتٍ : احفَظِ اللهَ يحفَظْك ، احفَظِ اللهَ تجِدْه تُجاهَك ، إذا سألتَ فاسألِ اللهَ ، وإذا استعنْتَ فاستعِنْ باللهِ ، واعلمْ أنَّ الأمةَ لو اجتمعتْ على أن ينفعوك بشيءٍ ، لم ينفعوك إلا بشيءٍ قد كتبه اللهُ لك ، وإنِ اجتمعوا على أن يضُرُّوك بشيءٍ لم يضُروك إلا بشيءٍ قد كتبه اللهُ عليك ، ( رُفِعَتِ الأقلامُ وجَفَّتِ الصُّحُفَ )
(سنن ترمذی ۲۵۱۶)
از ابن عباس رضي الله عنهما روايت است که گفت:
روزي در پشت سر پيامبر صلي الله عليه وسلم بر مرکب شان سوار بودم بعد فرمود: فرزندم چند سخن برايت تعليم مي دهم:
اللّه تعالٰی را حفظ کن تا ترا حفظ کند. بياد اللّه تعالٰی باش او را در برابرت مي يابي. اگر چيزي مي خواهي ازاللّه تعالٰی بخواه، و اگر ياري مي جويي از اللّه تعالٰی بجو و بدان که اگر تمام مردم جمع شوند تا به تو نفعي برسانند، نفع رسانده نمي توانند، مگر چيزي را که اللّه تعالٰی برايت نوشته است واگر همه جمع شوند تا به تو ضرري برسانند، ضرري رسانده نمي توانند، مگر آنچه اللّه تعالٰی برايت نوشته و مقدر کرده است. قلم ها برداشته شده و صحيفه خشک گرديده است. و در روايت ديگر: بياد اللّه تعالٰی باش، او را در برابر خود مي يابي، در هنگام فراخي اللّه تعالٰی را بشناس تا در سختي ها ترا بشناسد،و بدان آنچه که بايد بتو نرسد، نمي رسد و آنچه که بايد بتو برسد حتما رسيدني است، و اين را نيز بدان كه يارى خدا همراه با صبر و شكيبايى است (اگر صبر پيشه سازى، خدا تو را يارى رساند) و همراه هر سختى، گشايشى است، و با هر دشوارى، آسانى .
حدیث در باره زبان وقلب پاک:
قيل لرسولِ اللهِ صلَّى اللهُ عليْهِ وسلَّمَ أيُّ الناسِ أفضلُ قال كلُّ مخمومِ القلبِ صدوقِ اللسانِ قالوا صدوقُ اللسانِ نعرفُه فما مخمومُ القلبِ قال هو التقيُّ النقيُّ لا إثمَ فيه ولا بغيَ ولا غِلَّ ولا حسدَ .
(صحیح ابن ماجه ۳۴۱۶)
روایت شده است که عبدالله بن عمرو رضی اللّه عنه گفت:
به رسول اللّٰه ﷺ عرض شد: "کدام یک از مردم بهتر است؟" او گفت: "همه کسانی که قلب پاک دارند و در گفتار صادق هستند." آنها گفتند: "در گفتار صادقانه ، ما می دانیم که این چیست ، اما چه چیزی پاک دل است؟" او گفت: این (قلب) پرهیزگار و پاک است ، بدون گناه ، بی عدالتی ، کینه و حسد در آن .
حدیث قدسی برائت از شرک:
وعن أبي هريرة رضي الله عنه قال: سمعت رسول الله صلى الله عليه وسلم يقول: " قال الله تعالى: أنا أغنى الشركاء عن الشرك، من عمل عملا أشرك فيه معي غيري، تركته وشركه"
(صحیح مسلم ۷۴۷۵)
از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:
«قَالَ تَعَالَى: أنَا أغْنَى الشُّرَكَاءِ عَنِ الشِّرْكِ، مَنْ عَمِلَ عَمَلاً أشْرَكَ فِيهِ مَعِي غَيْرِي تَرَكْتُهُ وَشِرْكَهُ»
«من بی نيازترين شرکا از شرک می باشم؛ هرکس عملی انجام دهد که در آن ديگری را با من شريک گرداند، او و شرکش را رها می کنم».
شرح: رسول الله صلی الله علیه وسلم از پروردگارش عزوجل روایت می کند – چنین حدیثی را حدیث قدسی می نامند – الله متعال از عملی برائت می جوید که به وسیله ی ریا یا به هر صورتی، کسی شریک او قرار داده شود؛ چون الله متعال تنها و تنها عملی را می پذیرد که خالصانه برای او باشد.
حدیث قدسی درباره مغفرت گناهان بدون ازشرک
از انس بن مالک رضی الله عنه روایت است که می گويد: از رسول الله صلى الله عليه وسلم شنيدم که می فرمود:
«قال اللَّه تعالى: يَا ابْنَ آدَمَ إِنَّكَ مَا دَعوْتَني وَرَجوْتَني غَفَرْتُ لَكَ عَلى ما كَانَ مِنكَ ولا أُبَالِي، يا ابنَ آدم، لَوْ بَلغَتْ ذُنُوبُكَ عَنَانَ السماء، ثم اسْتَغْفَرْتَني غَفَرتُ لَك، يَا ابْنَ آدَم، لَو أَتَيْتَني بِقُرابٍ الأَرْضِ خطايا، ثُمَّ لَقِيْتَني لا تُشْرِكُ بِي شَيْئًا، لأَتَيْتُكَ بِقُرَابِهَا مَغْفِرَةً»
«الله متعال می فرمايد:
ای فرزند آدم، تا وقتی که مرا بخوانی و به من اميدوار باشی، همه ی گناهانی را که از تو صادر شده، می بخشم و (به گناهانت) اهميت نمی دهم. ای فرزند آدم، اگر گناهانت به اندازه ای بزرگ و زياد باشد که به ابرهای آسمان برسد و سپس از من آمرزش بخواهی، تو را می بخشم و (به گناهانت) توجه نمی کنم. ای فرزند آدم، اگر درحالی به سوی من بيايی و با من ملاقات کنی که به پُریِ زمين گناه کرده ای، ولی هيچ چيز و هيچکس را شريکم نکرده باشی، من با همين اندازه مغفرت و آمرزش نزدت خواهم آمد».
(سنن ترمذی ۳۵۴۰)