آذکار هنگام خواندن نماز
آداب دعا خواستن:
اینکه با اسماء الله الحسنی - نام های نیک الله - از پروردگارش درخواست کند. االله متعال می فرماید:
وَلِلَّهِ الأَسْمَاءُ الْحُسْنَى فَادْعُوهُ بِهَا وَذَرُوا الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي أَسْمَائِهِ سَيُجْزَوْنَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
(و نامهاى نيكو به خدا اختصاص دارد پس او را با آنها بخوانيد و كسانى را كه در مورد نامهاى او به كژى مى گرايند رها كنيد زودا كه به [سزاى] آنچه انجام مى دادند كيفر خواهند يافت) .
ثنا و ستایش الله پیش از دعا کردن چنان که شایسته ی اوست. از فَضَالَه بن ععُبَیْد رضی الله عنه روایت است: "درحالی که نبی صلی الله علیه وسلم نشسته بودند، مردی وارد شد و نماز خواند سپس گفت:
اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی وَارْحَمْنِی.
رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:
«عجله کردی ای نمازگزار! هرگاه نماز خواندی و نشستی چنانکه شایسته ی الله است او را ستایش کن و بر من درود بفرست، سپس دعا کن» - و در روایت دیگری آمده که فرمودند: «هرگاه کسی از شما نماز خواند با حمد و ثنای الله آغاز نماید سپس بر نبی صلی الله علیه وسلم درود فرستد، سپس هرچه خواست در دعا بخواهد» - راوی می گوید: پس از آن مردی دیگری نماز خواند و حمد و ستایش الله را به جای آورد و بر رسول الله صلی الله علیه وسلم درود فرستاد. سپس نبی صلی الله علیه وسلم فرمودند:
«ای نمازگزار، دعا کن که اجابت می شوی»" .
درود بر نبی صلی الله علیه وسلم چنانکه ایشان فرموده اند:
"هر دعایی محجوب است تا زمانی که بر نبی صلی الله علیه وسلم درود فرستی" .
رو کردن به قبله به هنگام دعا. از عمر بن الخطاب رضی الله عنه روایت شده که فرمود:
"در روز بدر، رسول الله صلی الله علیه وسلم به مشرکان که هزار تن بودند نگریست حال آنکه یارانش سیصد و نوزده تن بودند. پس رسول الله صلی الله علیه وسلم رو به قبله نمودند و آنگاه دستانشان را بلند کرده و چنین با پروردگارشان مناجات نمودند: بارالها! آنچه را به من وعده داده ای عملی کن. بارالها! آنچه را به من وعده نمودی عطا کن. بارالها! اگر این گروه از اهل اسلام از بین بروند در زمین پرستیده نخواهی شد و همچنان با دستانی کشیده رو به قبله پروردگارشان را به فریاد می خواندند تا اینکه ردا از دوششان افتاد" .
نووی رحمه الله در شرح مسلم می گوید: "این حدیث دال بر استحباب رو به قبله کردن به هنگام دعا و بلند کردن دستان در این حال است" .
بلند کردن دستان. از سلمان رضی الله عنه روایت شده که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: "همانا پروردگارتان تبارک و تعالی بسیار اهل حیا و کریم است و از بنده اش حیا می کند که هرگاه دستانش را به سویش دراز کرد او را دست خالی برگرداند" .
مالک بن یسار رضی الله عنه از رسول الله صلی الله علیه وسلم روایت نموده که فرمودند:
زمانی که از الله خواستید با کف دستان خود بخواهید نه با پشت آن .
ابن عثیمین رحمه الله بیان داشته که دستان باید به هم چسبیده باشد. ایشان می گوید: "اما در مورد فاصله انداختن میان دو دست و دور داشتن آن دو از یکدیگر هیچ اصل و اساسی در سنت و سخن علما نمی بینم".